ณ ปลายฟ้า บทประพันธ์โดย โรสลาเรน อีกหนึ่งนามปากกาของทมยันตี

***หนังสือมือหนึ่งอยู่ในซิล***

ณ ปลายฟ้า
บทประพันธ์โดย โรสลาเรน อีกหนึ่งนามปากกาของทมยันตี

“เจ้าหญิง..” เขาเรียกเธออย่างนั้น
“ต่อไปเป็นหน้าที่ผม ผมรับรองว่า เรา จะไม่เสียอะไรอีกแล้ว”
ศักดิ์และอัครฐานะของเธอแสดงชัด มรี มาสิน ภคาทิตยา ราชกุมารี แห่งราชรัฐ
เธอก้มศีรษะรับสองครั้ง ครั้งแรกต่อคํา
“เจ้าหญิง” และอีกครั้งสําหรับคํามั่นสําคัญ..เราจะไม่เสียอะไรอีก!
..ฝากหัวใจ ไว้ในดิน - แดนคนรัก
ขอฝากลม หายใจภักดิ์ เราทั้งสอง
ขอฝากน้ํา- ตาของเรา ร่วมหยดนอง
ขอฝากไฟ รักยังครอง อุ่นอกเรา...
วันนี้ ความรักที่แน่นเหนียวในใจเจ้าชายหนุ่ม
คือ “รักแผ่นดิน” แดนเกิด เจ้าชายเคยเลือกที่จะไปผาสุก
และอาจเป็น “แดนตาย” ในแผ่นดินอื่น
หาก “ภาพที่เห็นและเป็น” ของคนในชาติ แน่นเหนียวเกินกว่าจะทิ้งลง
มนุษย์เลือกที่เกิดไม่ได้ หากเลือกที่ตายได้!
“สาระสําคัญในชีวิตที่พวกเรายึดถือ...
จะมีชีวิตอยู่ จงให้ผู้อื่นมีชีวิตอยู่ด้วย to live and let live”
อํานาจ...มาแล้วไป โลกอยู่ได้ด้วย..รัก อิสระไม่ได้แปลว่า ทิ้งความรัก!
“แม้เรารู้ว่าอะไรจะเกิด หากเคยรัก อยู่ด้วยรัก ชั่วขณะก็ยังดี”